Time of my life

Lieve allemaal

Het is al weer een hele tijd geleden dat ik wat heb geschreven. Wat kan ik zeggen life happens. En dat is maar goed ook! ik heb het hier ongelofelijk naar mijn zin en kan niet geloven dat het al weer bijna afgelopen is. Nog 2,5 week van finals en dan zit mijn avontuur op de universiteit er al weer op. Gelukkig heb ik dan nog even voor dat ik deze mooie stad verlaat.

Er is de afgelopen twee maanden heel veel gebeurt. Zo ben ik een paar dagen naar Cappadocia geweest wat echt fantastisch was! We verlieten het koude Istanbul in de nacht wat een fantastische uitzicht gaf vanuit de bus, zo ontzettend veel lichtjes. De volgende ochtend kwamen we aan in het zonnige en vooral natuurlijk gebied. Dit was totaal anders dan het drukke stads leven wat wij gewend zijn, begrijp me niet verkeerd dat is ook geweldig maar deze afwisseling was meer dan welkom. We hadden de laatste tijd niet echt lekker weer gehad dus een weekend vol zon en 18 graden was zeer welkom in de eerste week van maart. Na dit korte tripje ging het gewonen studenten leven helaas weer verder midterms kwamen er aan dus dat betekende studeren verslagen en opdrachten in leveren. Natuurlijk was er ook nog ruimte wat gezelligheid en hadden we een UV-feestje waar je lekker kon smeren met verf! je kunt je waarschijnlijk het gezicht van de taxi-chauffeur wel voorstellen toen ik om een taxi vroeg met mijn gezicht onder de verf. Om dit nog even af te toppen werden we dit keer gestopt door de politie voor een controle dit gebeurt wel eens vaker. Om te kijken of er geen illegalen zijn. De beste man kon zijn lach bijna niet inhouden en vroeg of ik een feestje had gehad. Nee joh dit is mijn dagelijks look. Nadat die duidelijk had dat ik naar een feest was geweest wilde die weten zin waneer in ik in het land was. probeer dat maar een uitgelezen als ze voor geen hout engels spreken, zelf de nummer waren lastig!

Natuurlijk was er ook nog een leuk vooruitzicht eind maart op de 26 na meer dan 30 jaar lande mama weer in deze mooie stad! Dit was een fantastisch iets om samen te delen. We hadden geluk met het weer. We hebben ontzettend veel gezien en gedaan! We hebben een wandeling door mijn buurt gemaakt en zijn geëindigd op de oude stadsmuren wat een fantastisch uitzicht gaf over een groot deel van Istanbul. Natuurlijk mocht Azië ook dit keer niet ontbreken dus zijn we met de pont weer even naar de andere kant gegaan. Op mama's laatste dag hebben we ook nog eens de grootste stroomstoring in 30 jaar meer gemaakt hier in Turkije, ongeveer de helft van het land zat voor een paar uur zonder stroom. In Istanbul duurde dit helaas wat langer. Maar dit mocht de pret niet drukken, we hebben die dag de grandbazaar bezocht en zijn in de buurt bij een pastry tentje geweest en hebben daar heerlijk koffie en thee gedronken met wat baklava. En toen was het weer tijd om afscheid te nemen de wekker ging heel vroeg in de morgen! Mama had een vliegtuig terug van de Aziatische kant, dus op naar de havatas bij Taksim dit is de shuttlebus die je voor 14TL naar het vliegveld brengt helaas duurt dit wel 1,5 uur :(

Na mama haar bezoek zou er al snel weer iemand anders hier voor me landen op het vliegveld. Mijn huisgenootje van Groningen kwam ook nog even spontaan langs voor een langweekend. Natuurlijk hebben we hier ook de hoogtepunten bekeken. Zoals de grandbazaar en de blauwe moskee. En weer dat zelfde koffie tentje en de ober herkende mij dit keer en ging even een gezellig gesprekje met me aan half in het Turks half in het Engels. Aangezien het een week geleden was dat ik daar me mama was kregen we dit keer allemaal gratis dingen aangeboden zo als cay en turkse-koffie met wat stukjes turks-fruit. Vrienden maak je hier snel dat heeft Femke ook wel gezien en de kreeg de slappe lach toe deze alle aardigste ober mij het businesskaartje van het cafe gaf met zijn naam en telefoon nummer achterop. In de avond hebben we een karaokebar bezocht met mijn vrienden van de universiteit. En natuurlijk hebben ze mij ook opgegeven om alleen maar te horen hoe de man van de karaoke mijn naam uit zou spreken. Op onze laatste avond zijn we lekker uit eten geweest! en hebben we allemaal traditionele Turkse dingen gegeten. Ook hier waren ze weer verbaast over dat ik toch een klein woordje turks sprak wat weer voor grappige taferelen zorgde met de ober.

Na veel mee te hebben gekregen van de Turkse cultuur en met name het eten, vond ik dat het tijd werd om mijn vrienden is met de degelijke Nederlands keuken kennis te laten maken. Zo gezegd zo gedaan naar het eten van een typische Hollandse pot hadden we als toetje vers gebakken Nederlandse appeltaart, die er in de smaak viel! En zo hebben we nog wat andere avonden gehad met eten wat verschillenden nationaliteiten. Zomer is nu ook echt gekomen en dat betekend dat het tijd is om lekker aan het strand te hangen en even heerlijk niks te doen in het weekend. In het weekend gaan we er vaak met zijn drieën op uit Ik en Lisa en Lara twee Duitse meisjes waar ik het meeste mee om gaan hier in Istanbul. Vaak starten we bij ons favoriete ontbijttentje in Besiktas, waar je een groot Turks breakfast plate kan bestellen voor 15TL( 5euro) die voldoende is voor 2 personen met cay. Een typisch Turks ontbijt bestaat uit menemen, komkommers tomaten, olijven, kaas, worst brood jam, en honing. Na het ontbijt belanden we vaak in het park of aan het strand. Nu ik dit aan het schrijven ben is het hier 23 graden en ontzettend zonnig!

Maar het strand hier in Istanbul is natuurlijk niet te vergelijken met het strand in Antalya, waar ik een paar weekende geleden was met een ESN-trip genaamd Madness. We hebben een weekend doorgebracht in een hotel in Antalya aan het strand met heerlijk weer en 1000 Erasmus studenten vanuit heel Turkije. En natuurlijk gebeurt er dan ook wel iets op z'n weekend, waar je onbeperkt kon drinken! Zo had mijn kamer genotype haar hoofd gestoten op het nachtkastje en zat er een dikke scheur in haar oor, helaas waren haar vrienden niet meer zo helder en dacht dat ze het wel op konden lossen door er met een toiletpapier en een handdoek tegen aan te drukken. Toen heb ik er maar iemand van het hotel bij gehaald wat dat moest sowieso gehecht worden! Maar ondanks die ongelukje was het echt een fantastische tijd met super mooi weer en veel gezelligheid met vrienden. Wedstrijdjes doen wie het snelst is op de glijbanen in het waterpark. Ontspannen in het Turksebad, en sauna die aanwezig waren in het hotel. En vooral heel veel genieten van de zon, ik heb dan ook al aardig een zomer kleurtje hier opgelopen!

Helaas miste ik koningsdag in Nederland maar dit werd meer dan goed gemaakt met een feest op het Nederlandse consulaat, met allemaal lekkere Nederlandse hapjes. Zoals haring en eindelijk goeie kaas, stroopwafels, roggebrood, bitterballen en nog veel meer! Hier en daar nog met Nederlanders gesproken die hier in Istanbul werken of al voor langer tijd wonen, toen we weg gingen kregen we bloembollen cadeau. het was een zeer geslaagden vooral leuke avond!

En dan was het al weer 1 mei een nationale feestdag hier. Naja feestdag zou ik het niet willen noemen. Er zijn altijd veel demonstraties op Taksim, dus wij hadden bedacht op naar de Princes eilanden te gaan om de stad een beetje te ontvluchten. Helaas waren er heel veel wegen afgesloten in de stad en ook de veerpond ging niet. Dus op aanraden van d man die werkt bij de veerpond zijn we naar Besiktas gegaan. Daar eenmaal aan gekomen wat nog best een gedoe was aangezien er geen enkele bus ging of tram die kant op. Zagen we ontzettend veel politie, allemaal al met gasmaskers op en met een bus traangas in de handen. Wij hadden nog steeds geen idee wat er aan de had was en of dit gewoon voorzorg maatregelingen zijn. De straat vol met ontbij-tentjes was bijzonder leeg en nog steeds ging er niet echt een belletje rinkelen dat er wat mis was. Het was tenslotte 1 mei veel winkels waren uit voorzorg al dicht. Na het ontbijt zijn we lekker in het park aan de Bosphorus gaan zitten. En hebben we helemaal niks meer gemerkt van alle opschudding behalve dan dat het verkeer ontzettend ontregeld was en er nauwelijks autos op straat waren. Het leek wel op je een marathon aan het lopen was zonder de marathon zo rustig was het op straat. De volgende dag bleek echter waarom het zo rustig was in de ontbijt-straat blijkbaar waren alle demonstranten naar Besiktas gegaan, en wij waren daar juist heen gegaan om daar allemaal niks van mee te krijgen!

Maandag heb ik mijn eerste final en dan hebbend we de rest van de week vrij! Ik ga dan samen met L&L naar Antalya lekker even genieten van de zon! Daarna even knallen met de laatste tentamen en dan zit de tijd op de uni er al weer op. Gelukkig staat er na de finale nog iets leuks op me te wachten Marlies komt nog op bezoek voor een paar dagen. Daarna heb ik nog een week in Istanbul en dan ga ik deze stad verlaten voor het mooi Gumbet waar mama en ik nog twee weken vakantie gaan houden en dan zal ik 20 juni weer landen in ons kleine landje. We gaan er nog even ene mooie maand hier van maken. Maar het roept wel gemengde gevoelens op dat de tijd zo snel gaat, natuurlijk kijk ik ook weer uit om naar huis te gaan en iedereen weer te zien. En het gemak waarmee alles gaat weer te onder vinden. Maar aan de andere kant zou ik ook graag blijven want er is nog zoveel te zien en te doen, en ik ga mijn vrienden die ik hier heb gemaakt ook ontzettend missen!

Tot snel veel liefs

Maart